دلم برای خودم تنگ می‌شود گاهی
خلوت زمزمه هادلم برای خودم تنگ می‌شود گاهی
خلوت زمزمه هاراز
ای راز عاشقانه‌ترین بیقراری‌ام!
دیری است با خیال تو شب‌زنده‌داری‌ام
این روزها گریه امانم نمی‌دهد
پوچی گرفته فلسفة بردباری‌ام
دل، باور همیشة دوری نمی‌کند
دارد هنوز حُرمت امیدواری‌ام
آه ای خیال گمشده در پرده‌های آه!
باز این من و حدیث سیه‌روزگاری‌ام
یک لحظه بود مستی شیرین عاشقی
یادم نبود تلخی صبح خماری‌ام
پاییز را به سُخره گرفتیم و عاقبت
از دست رفت شوکت و فرّ بهاری‌ام
پاییز 1377
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد